هواساز چیست ؟!
1401/8/14 15:49:45
هواساز دستگاهی است که با انجام عملیاتی همچون تغییر دما ، افزایش یا کاهش رطوبت ، تصفیه و تنظیم سرعت ، مشخصات هوا را تغییر داده و آن را مطبوع می سازد و از این نظر می توان آن را کامل ترین وسیله ای که توانایی انجام همه عملیات تهویه مطبوع را دارد محسوب کرد .
اساس کلیه ی سیستم های تهویه مطبوع هواساز است و در واقع نوع هواساز و چگونگی چیدمان کانال ها و بهره گیری از برخی تجهیزات برگشت یا تخلیه هوا ، انواع گوناگون سیستم های تهویه مطبوع مانند سیستم یک منطقه ای ، چند منطقه ای ، حجم ثابت ، حجم متغیر ، دو کانالی و ... را تشکیل می دهد .
سیال گرم یا سرد از طریق سیستم مرکزی در اختیار هواساز قرار می گیرد؛ اما سایر مشخصات هوا با توجه به امکانات و تجهیزات جانبی ، توسط هواساز تغییر نموده یا تنظیم می شود. کویل، فن و در بسیاری موارد جعبه مخلوط کننده هوا از اجزای ثابت و اصلی هواساز محسوب می شوند.
اجزای تشکیل دهنده هواساز
اجزای تشکیل دهنده هواساز با توجه به نوع کاربری آن متفاوت است . اما یک هواساز کامل از قسمت های مختلفی همچون کویل گرمایی ، کویل سرمایی، کویل پیش گرمکن، کویل دوباره گرمکن، باد زن، موتور الکتریکی، جعبه مخلوط کننده هوا، انواع فیلتر های تصفیه هوا، دهانه های ورودی، خروجی، هوای تازه، پوشش خارجی و تجهیزات کنترل کننده تشکیل می شود.
- کویل های گرمایی :
کویل های گرمایی یا سرمایی هواساز از لوله های مسی یا فولادی پره دار ساخته می شوند که با توجه به ظرفیت در چندین ردیف در مسیر هوای عبوری قرار می گیرند.
کویل پیش گرمکن در صورت لزوم برای تعدیل هوای سرد زمستانی به کار می رود. در مناطقی که هوا بسیار سرد است و امکان یخ زدگی آب رطوبت زن وجود دارد.
گرم کردن مقدماتی ضروری است . این گرمکن ممکن است از نوع الکتریکی ، بخاری و یا آب گرم باشند.
کویل دوباره گرمکن در صورت ضرورت برای جلوگیری از سرد شدن بیش از حد فضاهای داخلی مورد استفاده قرار می گیرد. اصولاً در تابستان شرایط هوای خروجی از کویل سرد ، ثابت است و به منظور کنترل دقیق دما و رطوبت نسبی می توان از کویل دوباره گرمکن استفاده کرد.
- رطوبت زن :
به طور معمول بادزن هواساز از نوع گریز از مرکز است و انتقال حرکت الکتروموتور به بادزن از طریق یک یا چند تسمه صورت می گیرد .
- جعبه مخلوط کننده هوا :
جعبه مخلوط کننده هوا برای اختلاط هوای برگشتی و هوای تازه مورد استفاده قرار می گیرد. مقدار اختلاط هوای تازه و هوای برگشتی بنا به مشخصات طرح توسط دمپرها انجام می شود. چنانچه به هر دلیلی سیستم ، نیاز به تامین صددرصد هوای تازه داشته باشد ، از جعبه مخلوط کننده استفاده نمی شود.
دسته بندی هواساز ها:
هواساز ها را می توان بر اساس تعداد کویل ، تجهیزات جانبی ، مناطق هوادهی و شکل ظاهری در انواع مختلفی طبقه بندی کرد .
هواساز ها از نظر ساختار و شکل ظاهری در سه گروه عمده افقی ، عمودی و نیمه افقی دسته بندی می شوند و از نظر کویل میتوان از دو گروه دو کویله و کویل دو فصلی نام برد.
از نظر مناطق هوادهی نیز هواساز ها به دو گروه یک منطقه ای و چند منطقه ای قابل تقسیم هستند.
هواساز ها از نظر نحوه قرار گیری بادزن و کویل ها نیز در دو گروه عمده جریان دهشی و جریان مکشی جای می گیرند. هواساز های یک منطقه ای از نوع مکشی و هواساز های چند منطقه ای از نوع دهشی هستند. در هواساز های دهشی ، بادزن قبل از کویل ها قرار می گیرد و در هواساز های نوع جریان مکشی ، بادزن هواساز بعد از کویل تعبیه می شود.
- هواساز های یک منطقه ای :
برای فضاهایی که دارای شرایط مشابه ای از نظر کاربری ، موقعیت استقرار، ساعات وقوع بار حداکثر و حداقل هستند مورد استفاده قرار می گیرد.
- هواساز های چند منطقه ای :
در قالب یک دستگاه قابلیت تامین هوای مطبوع فضاهای غیرمشابه را دارند . به طور معمول این گونه هواساز حداکثر برای تامین هوای مطبوع چهار منطقه مورد استفاده قرار می گیرد.
زمینه های کاربری هواساز ها :
- الف ) اماکنی که فارغ از ابعاد کوچک یا بزرگ ، نیازمند تهویه مطبوع کامل و یا عملیات خاص دیگری به غیر از تامین گرمایش و سرمایش هستند مانند اتاق عمل ، اتاق تمیز و آزمایشگاه ها.
- ب ) اماکن بزرگ بیش از 60 مترمربع با ارتفاع بیش از 3 متر که نیازمند تامین سرمایش و گرمایش هستند مانند سالن های ورزشی با جایگاه تماشاچیان و یا فروشگاه های بزرگ
- ج) اماکنی که نیازمند تامین هوای تازه زیادی هستند مانند سالن سینما ، آمفی تئاتر ، رستوران و کلاس های بزرگ
- د)اماکنی که استفاده از فن کویل به دلیل برخی مزاحمت ها همچون ایجاد سرو صدا در آن ها امکان پذیر نیست مانند اتاق های ضبط صدا و استودیو های تلویزیونی .
- ه)اماکنی که وجود دستگاه تبادل حرارت مانند رادیاتور و فن کویل در آن ها به دلیل وجود برخی شرایط داخلی فضا چندان مناسب نیست ، مانند استخرهای شنا که رطوبت و گاز کلر ممکن است باعث فرسودگی زودهنگام تجهیزات شوند. برخی کارگاه ها و آزمایشگاه ها نیز ممکن است دارای چنین شرایطی باشند .
- و) سیستم های تهویه مطبوع القایی و سیستم های تامین هوای تازه غیر مستقیم که در آن ها هوای تازه باید به وسیله هواساز تهیه شود.
- ز) اماکنی که وجود تجهیزات تبادل حرارت در آن ها ، ضمن اشغال فضا ، اماکن دستکاری توسط افراد غیر مسئول را افزایش می دهد راهرو ها و اماکن عمومی دیگری از این قبیل .
- ح) اماکنی که به هر دلیلی می باید از لوله کشی آب یا بخار در آن ها پرهیز کرد مانند کتابخانه ها ، مراکز مخابرات ، اتاق های کنترل و مراکز سوییچینگ .
دیدگاه کاربران